'Bazen.. böyle birden bire.. yaralanıveririz. Ama her yara iyileşir. Eninde sonunda kabuk bağlar, üstünü kapatır. Gözlerden saklanır. Çünkü hiçbir yara görülmek istemez..'
'Yeter ki bu yara gözbebeklerinden çıkmasın. Çünkü eğer gözbebeklerin yaralanırsa, bir daha asla aynı gözle bakamazsın dünyaya. Baktığın her şeyin kötü yanını görmeye başlarsın. Saklı kalmış pislikler bile kaçmaz gözlerinden. Öteki insanlar da hissederler artık aynı şeyleri görmediğini ve artık onlar sevmediğini. Rahatsız olurlar. Onlar da bir daha aynı gözle bakamaz sana. Bu yüzden kimse seni yakınında görmek istemez. Resim aynı resimdir aslında değişen senin gözlerindir. Eğer sen çıkarsan resimden, herşey eskisi gibi kalır,, herkes rahat eder. Şahsen bence en iyisi gitmektir .. Böyle durumlarda, üstüne üstüne gitmek inadına..'
'Mahremiyetin gittin mi elden, sende gitmelisin tez elden! '
"Eğilip tek tek toplardım, parçalarımı ama her zaman dağılanlar topladıklarımdan fazla çıkardı. Ne kadar dikkat edersem edeyim, daima bir şeyler kalırdı geride. Bir şeyler hep yarımdı, hep iğreti, hep eksik..."
(Mahrem Kitabından Alıntılar)
__________________